Για τον Κ. Καρυωτάκη-Όταν οι ευκάλυπτοι θροΐζουν στις αλλέες

Σαν σήμερα, στις 30 Οκτωβρίου το 1896, γεννήθηκε στην Τρίπολη ο μεγάλος ποιητής και πεζογράφος Κώστας Καρυωτάκης.

"Εμμονή της μνήμης"

Αλλάξεις-δεν αλλάξεις την ώρα.. ο καιρός περνά.

Σαλβαντόρ Νταλί, "Η εμμονή της μνήμης" 1931

Όταν Χαράζει...

Όταν χαράζει... Γιάννης Αγγελάκας, Θανάσης Παπακωνσταντίνου...

Το φαρμακείο που χαρίζει χαμόγελα

Η Μαρία, η χαμογελαστή και καλοσυνάτη φαρμακοποιός της γειτονιάς μας, έχει έναν καλό λόγο και μια λύση για όλους. Είναι κάτι σαν φαρμακοποιός-ψυχολόγος-εξομολογητής-ψυχαγωγός.

Β. Διαμαντόπουλος: Το σθένος αποδεικνύεται στους καθημερινούς αγώνες, στην προσπάθεια να σπάσεις το κατεστημένο

Αναδημοσίευση ρεπορταζ μου στο streetreportaz.blogspot.gr, την Τετάρτη 5 Δεκεμβρίου το 2012.

Με αφορμή, την ημερομηνία ορόσημο, της 29ηςΝοεμβρίου, όπου τελεσφόρησε η πρώτη ουσιαστική προσπάθεια να αναγνωριστεί ως κράτος η Παλαιστίνη, με την ιστορική απόφαση του ΟΗΕ που την αναβάθμισε σε καθεστώς “κράτους-παρατηρητή”, ο βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ Καστοριάς Βαγγέλης Διαμαντόπουλος, μιλάει αποκλειστικά και εφ’ όλης της ύλης στο «streetreportaz».

Γλάρος Ιωνάθαν: Η επιτομή της ελευθερίας

«Κατά κάποιους κριτικούς "ένα πελώριο μαρξιστικὸ παραμύθι", σύμφωνα με κάποιους ιερωμένους "ευαγγέλιο ψυχικής ανατάσεως", ενώ σύμφωνα με άλλους "μια βρώμικη ιστορία"»...

Αίσιο τέλος για τους 5 Έλληνες ακτιβιστές του πλοίου Estelle

Αναδημοσίευση (Πρώτη δημοσιευση Δευτέρα 22 Οκτώβρη 2012)

Μια απίστευτη περιπέτεια, που αγγίζει τα όρια ταινίας με υπερβολικές δόσεις δράσης, έζησαν οι 30 συνολικά επιβαίνοντες στο ιστιοφόρο Estelle , μεταξύ των οποίων 5 Έλληνες (2 βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ), της Πρωτοβουλίας “Ένα Καράβι για τη Γάζα”, που μετέφεραν ανθρωπιστικό υλικό στην πολιορκημένη Γάζα. Αίσιο τέλος για τους Έλληνες ακτιβιστές, καθώς και τους 2 Ισπανούς και 1 Ιταλό, που οι ισραηλινές Αρχές αποφάσισαν να επιτρέψουν την επιστροφή στις χώρες τους.

Το Άγαλμα μέρος Β'

Πετάχτηκε απότομα, καθώς το εκτυφλωτικό φως του ήλιου έπεφτε στα μάτια της. Οι κουρτίνες ήταν ανοιχτές και το δροσερό αεράκι την αναζωογόνησε. Χαρούμενες φωνές παιδιών ακούγονταν παντού, καθώς πλατσούριζαν στη θάλασσα.

Το Άγαλμα

Του γλύπτη Κ. Σεφερλή... Βρίσκεται στην πλατεία Τοσίτσα στην Αθήνα και απεικονίζει τη Β. Ήπειρο ως γυναίκα αλυσοδεμένη, παραπέμποντας στα μαρτύρια που έχουν υποστεί οι κάτοικοί της. 

Σκυμμένη πάνω απ’ το νεροχύτη, η Μαρία έπλενε με αργές νωχελικές κινήσεις τα βρώμικα πιάτα. Ο μονότονος ήχος από ένα παλιό ρολόι τοίχου, ήταν η μόνη υπενθύμιση ότι οι ώρες περνούσαν. Η μόνιμα ανοιχτή τηλεόραση της κρατούσε συντροφιά. Όχι πως άκουγε τι έλεγαν οι άνθρωποι που μιλούσαν ακατάπαυστα... Οι κουβέντες τους μπλέκονταν με το συνεχόμενο ενοχλητικό ήχο του πλυντηρίου ρούχων.

Λευκό χρώμα

Λευκό χρώμα παντού... Τα μάτια του το κοιτούσαν το ξανακοιτούσαν, αδυνατώντας
να προσαρμοστούν σ’ αυτό το κενό, αδιάφορο χρώμα, που έστεκε μπροστά του άδειο, ελλιπές, λες και περίμενε να ρίξει κάποιος πάνω του ένα μαγικό συστατικό, κάτι που θα του προσέδιδε ζωή.

Καραντί-Νίκος Καββαδίας

Μπάσες στεριές, ήλιος πυρός και φοινικιές,

ένα πουλί που ακροβατεί στα παταράτσα.

Παγκόσμια Ημέρα του "Λευκού Μπαστουνιού"

Από την λαμπαδηδρομία για τους Ολυμπιακούς Αγώνες του Σότσι (2014) με τον αθλητή με απώλεια όρασης Χρήστο Ζώτο και τη Melitta, τον σκύλο οδηγό τυφλών.

Παγκόσμια μέρα εορτασμού του «Λευκού Μπαστουνιού» σήμερα, 15 Οκτωβρίου, μία όχι και τόσο ευρέως διαδεδομένη γιορτή, αλλά τόσο σημαντική για τη διάδοση της χρήσης του, την ευαισθητοποίηση του κοινού στην προσπάθεια των ατόμων με προβλήματα όρασης για μια πιο ανεξάρτητη διαβίωση, καθώς και στην αντιμετώπιση των προβλημάτων που συναντούν τα άτομα αυτά στην καθημερινή μετακίνησή τους.

Έμπνευση

Δυσκολεύομαι να 

μουτζουρώσω με γράμματα αυτή τη λευκή “κόλλα” του υπολογιστή. 

Ο άνθρωπος χωρίς ιδιότητα

 o πίνακας "A head" είναι του Amedeo Modigliani

Με λένε Γιώργο, Ηλία, Πέτρο, Κώστα, Θανάση. Τι σημασία έχει όμως, πως με λένε; Μου προσδίδει κάποια ξεχωριστή ιδιότητα το όνομά μου; Δεν νομίζω. 

Εγώ που αλλάζω μορφή...

Σαν σήμερα έφυγε ο αγαπημένος Βλάσης Μπονατσος... Αξέχαστο θα μείνει το τραγούδι του Μεταμορφώσεις, ειδικά το βίντεοκλιπ με τους Απαράδεκτους... 

Δείτε το εδώ:
https://www.youtube.com/watch?v=wG6MmCMqxss

Δείτε και το ξεκαρδιστικό επεισόδιο εδώ:https://www.youtube.com/watch?v=vfIaUp4hPho

Περί μοναξιάς και άλλων δαιμόνων

Μεγαλώνω και συνειδητοποιώ

συνειδητοποιώ και μεγαλώνω

καταλαβαίνοντας την αξία της μοναχικότητας

το μεγαλείο της μοναξιάς

την αποδοχή του εαυτού μου.

Το σκοτεινό μυστικό της θάλασσας

"Ένα θεατρικό-ύμνος σε ανθρώπους που ξεπερνάνε τα όρια, τα εμπόδια και κυνηγάνε τα όνειρά τους, όσο δύσκολα κι αν φαίνονται. Σε ανθρώπους «ανήσυχους, περιπλανώμενους, περιπατητές, που μοιάζουν να είναι κουρδισμένοι να γυρίζουν γύρω γύρω, από τα γεγονότα, τον κόσμο, τον ίδιο τους τον εαυτό…". 

Μαθήματα Δημοκρατίας από την "Ελεύθερη" Ωρα

                                                                 

<<Ψηφίστηκε ο νόμος έκτρωμα από 148 "ανώμαλους"

Βουλή-Τραβεστί

Ξύλο στην κάθε "αδελφή" 

Όταν ο Λαδάς επί "κακής χούντας" κούρευε τους μαλλιάδες 

και πλάκωνε δημοσιογράφους που έλεγαν τον Μέγα Αλέξανδρο 

ομοφυλόφιλο!>>. Κι όμως...Δεν είναι σλόγκαν της Χρυσής Αυγής, σ' αυτή την περίπτωση τουλάχιστον...

Το σώμα φωνάζει αυτό που σωπαίνει το στόμα

Το σώμα φωνάζει αυτό που σωπαίνει το στόμα...Και οι σιωπηλοί σου πόνοι...Πώς φωνάζουν στο σώμα σου; 

Κάτω Από τις Λέξεις

Τι κρύβεται άραγε κάτω από τις λέξεις, ανάμεσα στις γραμμές; 
Πέρα από αυτό που λέγεται, το πάνω-πάνω, το τυποποιημένο, το επιφανειακό;